Herdenkingsdag - 26 september 2009 - Thema "Vliegen"
Ik was nog klein,
maar niet heel klein,
ik voelde aan mijn schouders:
geen vleugels,
voelde telkens opnieuw,
maar ik had geen vleugels,
zelfs niet het begin van vleugels
of iets wat daarop leek
waarom vlieg jij niet, vroeg iedereen
ik heb geen vleugels, zei ik
ik had geen vleugels,
ik was een jongen die geen vleugels had
en ik steeg op en vloog weg,
ik ging op zoek naar vleugels.
Toon Tellegen
De dag kondigde zich zonnig en veelbelovend aan, en het werd een bijzondere dag met veel “warmte in onze harten”. Warmte en dankbaarheid voor onze overleden kindjes om hun ‘zijn’, hun aanwezigheid voor altijd...
Na “ruimtevaarder” gezongen door Jens op een ontroerende wijze zoals hij alleen het kan was het aan Vicky die ons bewust maakte dat we nog veel kunnen leren van de dieren...
De herdenking van Bert en Brecht werd aandoenlijk gebracht door hun papa’s Guido en Bart, ook Ilse kwam getuigen hoe ze Bert heeft gekend en wat hij voor haar heeft betekend...
Zij ook hebben voor altijd een plaatsje in ons hart.
Tijdens “the dance”, toen al onze overleden kinderen en volwassenen werden getoond, was er veel verdriet voelbaar, maar ook een grote dankbaarheid en liefde: “Ik had de pijn gemist, maar dan had ik ook de dans moeten missen”
Om een beetje terug op adem te komen kregen we een powerpoint te zien van onze vorige herdenkingsdag, gemaakt door Magali en Margo, bijzonder mooi. De foto's van vorig jaar en die van dit jaar vallen te bewonderen op hun fotoblog.
De wandeling naar de Kesterheide, - op het hoogste punt van Vlaams Brabant - met 100 aanwezigen, waarvan velen een witte ballon vasthielden, was ontroerend en mooi.
Boven aangekomen werden de ballonnen opgelaten en wandelde iedereen naar “hun boompje”. Er was de tijd om rustig te mijmeren...
hoog
op een heuvel
spelen kinderen
van steen
verstoppertje
met strakke gezichtjes
staan ze
achter zuilen
van hout
die naar de hemel reiken
daaromheen
drieënvijftig jonge boompjes
drieënvijftig lieve namen
drieënvijftig keer verloren strijd
dierbaar stukje land
van hoop
P e r v i v o
- Ik Leef Verder –
Chris Roodhooft
Bedankt voor jullie grote aanwezigheid... Een hart onder de riem voor het bestuur van I.L.V.
Speciale dank aan de mensen die zorgden voor de lekkere koffietafel. (vooral de frikadellenballekes van Kris en Annemie waren héél lekker (’t volgend jaar een uur of 6 ballekes rollen graag!)
Bedankt Margo en Magali, jullie kleurden deze dag door jullie foto’s en gepaste tekst erbij... en heel mooie muziek... klasse!
Volgend jaar zien we elkaar weer!
